با درود بی کران به همه دوستان، بالاخره بعد از یک سال و ۴ ماه از اون روز کزایی تصمیم گرفتم وبلاگ نویسی رو دوباره شروع کنم.

اما اینبار با نیروی بیشتر و ایستادگی پایدار تر در خدمت هم کیشان و هم اندیشان خواهم بود.

با امید فردایی خوش برای ایران و ایرانی